Elif, çocukluğundan beri en çok büyükannesinin masallarını dinlemeyi severdi. Büyükannesi, her akşam yatağının kenarına oturur ve yumuşak sesiyle ona eski zamanlardan hikâyeler anlatırdı.
Bir gece, Elif büyükannesine sordu:
— Büyükanne, bu masalları nereden biliyorsun?
Büyükannesi gülümsedi ve dizindeki örgüyü bırakıp ona baktı:
— Ben küçükken, benim büyükannem de bana anlatırdı. Masallar kulaktan kulağa, kalpten kalbe geçer.
O gece büyükannesi ona “Uçan Halı” masalını anlattı. Elif, gözlerini kapatıp kendini gökyüzünde uçan bir halının üzerinde hayal etti. Masal bittiğinde büyükannesi saçlarını okşadı ve fısıldadı:
— Bir gün sen de bu masalları başkalarına anlatacaksın.
Elif gülümsedi. O an anladı ki masallar hiç kaybolmazdı. Büyüklerinden öğrendiğimiz her hikâye, sonsuza kadar yaşamaya devam ederdi.
Osman Demirel